کنس ترشی و دشو
از نیمه دوم آبانماه مطابق با نيمه دوم تیرماه (تیرماه بعد از حرماه و قبل از مردال ماه را می گویند و این‌ها ماههاي محلي هستند.) مردم روستاهاي لفور معمولا رسم كنس ترشي و دشو پزون داشتند. كار بسيار پر مشقتي بود و لي با همه سختي‌هايي كه داشت انجام مي‌شد.
كنس ترشي: كنس به زبان فارسي همان ازگيل است كه به وفور در جنگلهاي شمال به ويژه در مناطق جنگلي لفور يافت مي‌شود.
كنس رسيده و نيمه رسيده را از درخت ميچينند و پس از يكي دو روز آن را در داخل ديگ‌هاي بزرگ مسي مي‌ريزند و از طريق آتشي كه به وسيله هيزم تر ( شيرك هيمه ) كه از شاخه‌هاي در ختان تهيه مي‌شود مي‌جوشانند و سپس آب آن‌را بوسيله پارچه زخيم توري از تفاله آن جدا كرده و در داخل ديگ ديگر مي‌ريزند و سپس برروي همان آتش قرار داده آنقدر مي‌جوشد تا نسبتاً سفت شود. مايع غليظي به رنگ قهوه‌اي سوخته و ترش مزه بدست مي‌آيد كه آن را كنس ترشي ميگويند موارد استفاده‌اش هم زياد است.
ادامه مطلب
